Tag Archief van: familie

Berichten

Je hart vergroten!

Ik ontmoet ontzettend veel geweldige, leuke en initiatiefrijke mensen. Mensen met het hart op de goede plaats. Genieten. Tegelijkertijd vallen er nog teveel mensen buiten de boot door eenzaamheid of depressie. Dat lijkt een tegenstelling te zijn, maar is het niet. Ik zal uitleggen waarom.

Het ‘probleem’ zit verstopt in een quote van moeder Teresa. Het bijzondere is dat zij al ruim 2o jaar overleden is en dat haar uitspraak daarna nog actueler is geworden. Het individualisme is nog meer gegroeid na haar sterven. Moeder Teresa zei: ‘het probleem van deze wereld is dat we de cirkel van familie te klein hebben gemaakt’. De cirkel van familie is te klein gemaakt. Laat hem even op je inwerken. Heb je er een idee bij?

De cirkel van familie, wat is dat?

Als je kijkt naar onze samenleving, zeker in steden, zie je dat we in eenheden van ‘huizen’ denken. Wie er gezamenlijk in één huis woont of wonen is de gangbare eenheid. In de meeste gevallen is dat een gezin, een alleenstaande of een stel. En dit zijn de eenheden waarmee we daadwerkelijk samenleven. Het gezin is in veel gevallen de grootste. De grotere familie is dus niet direct de groep meer waarmee we samenleven. De redenen waarom dat zo is, zijn divers: we hebben gigantische afstanden gecreëerd, we leven erg gefragmenteerd, zijn druk, hebben veel balletjes hoog te houden, kiezen veelal voor onszelf…

De jarenlange keuzes voor vervreemding, het tegenovergestelde van verbondenheid, hebben hiervoor gezorgd.

De cirkel van familie is op dit moment die kleine eenheid waarmee je samenleeft. Veel alleenstaanden leven veelal alleen. Terwijl ze best veel contacten kunnen hebben. Veel oudere stellen leven veelal saampjes. Dat is ook één van de redenen waarom een oudere problemen krijgt als de partner overlijdt.

De oplossing: je hart vergroten…

Familie is de natuurlijke groepsgrootte die nodig is om goed met elkaar samen te leven. Het is de meest inclusieve groepsgrootte waarin je daadwerkelijk samen kunt leven. Een ander woord voor familie is community. Dit is een groep mensen, zo’n 15 tot 40 mensen die samenleeft: met elkaar de diepte ingaat, eet, lacht, rouwt, helpt, zorgt, etc. Een groep die elkaar regelmatig ziet, spontaan en georganiseerd. Een groep met een doel. Een groep waar iedereen bewust groeit als persoon en waar iedereen een rol heeft. Een groep waar elke generatie zich thuis voelt. Dat is de groepsgrootte die nu nodig is.

Het hart zit dus wel op de goede plek. Het is alleen niet groot genoeg. Het hart dat we nodig hebben is zo groot als een community. En daarom is het ons verlangen om jou te helpen dit vorm te geven in jouw leven, op jouw plek. Wil jij je hart vergroten? Mail me: ariejan@eenheerlijkthuis.nl.

Meer lezen over het belang van community en verbondenheid? Ik schreef er een boek over. Je kunt hem hier bestellen.

 

Het gat in onze samenleving

Het wordt me steeds duidelijker. De vraag waarom zoveel mensen eenzaam zijn, waarom veel mensen scheiden, waarom er zoveel depressieven zijn, waarom er zoveel smartphoneverslaafden zijn krijgt steeds meer antwoord. Er is namelijk een gat ontstaan in onze samenleving en dat gat moet gevuld worden. Helaas vullen we dat nu (te) vaak op met de verkeerde dingen. Ik leg het uit…

Het probleem van eenzaamheid

Wat is het probleem achter eenzaamheid? Dat is niet persé dat iemand alleen is. Veel mensen zijn eenzaam, terwijl ze buitengewoon veel mensen om zich heen hebben. Je kunt eenzaamheid vergelijken met honger. Honger in contact, in diepgaand contact. Dit contact is in een digitaal, individualistisch en ‘onbeperkt-contact’ tijdperk steeds lastiger. Talloos veel mensen hebben honger! Waar kan je goed eten?

U kent mijn slogan misschien wel: ‘eten moet je toch…doe het samen’. Met wie eten we vaak samen? Precies met de geliefden om ons heen. Steeds meer mensen eten altijd alleen. Dat is een symptoom van een samenleving in nood. We kunnen onze samenleving opdelen in verschillende sociale ruimten, verschillende groepsgroottes die allemaal een bepaalde ‘maaltijd’ met zich meebrengen. Vergelijk het met een vijf gangenmenu. Alle gangen samen, maken een verrukkelijk diner.

De vijf sociale ruimten

  • Jijzelf – individuele ruimte
  • 2-3 personen – intieme ruimte
  • 6-12 personen – persoonlijke ruimte
  • 20 – 70 personen – sociale ruimte
  • 100+ – publieke ruimte

Deze vijf verschillende ruimten hebben hun eigen specifieke kracht en valkuil. De individuele ruimte is eigenlijk de relatie met jezelf, het houden van jezelf. We moeten goed voor onszelf zorgen en ons ontwikkelen. De intieme ruimte is de ruimte met je echtgeno(o)t(e) en je beste vrienden, maar ook die met je ouders. Dit zijn de sterkste banden en met hen kan je jouw diepste geheimen delen. De persoonlijke ruimte is de grootte van een ouderwets gezin, een kring. In deze groepsgrootte kan je ook nog heel persoonlijk zijn en is iedereen echt belangrijk. Het is ook de goede grootte om in te leren. De sociale ruimte is de uitgebreide familie grootte. ‘Je hoort er bij,’ is hier van belang. Je bent onderdeel van een groter geheel, met een groter doel in het leven. Deze groep is groot genoeg om te borgen en klein genoeg om te zorgen: de familie. De publieke ruimte is nog meer de ruimte dat je er bij hoort. Met veel mensen kan je veel doen.

We missen er (te) vaak een paar!

Door steeds grotere afstand tussen generaties, door echtscheidingen, door verkeerde prioriteiten en door steeds meer egoïsme hebben steeds meer mensen een gebrek aan één of meer van deze sociale ruimten. Vooral de sociale ruimte (20-70) is een groot gemis. Dit is de uitgebreide familie, die we in onze samenleving bijna niet meer kennen. Ik geloof dat we juist in deze grootte moeten investeren door te investeren in familiaire relaties, maar ook in relaties die vlakbij elkaar wonen, oftewel ‘buurten’. Als je teveel gangen overslaat, krijg je honger en dat ga je merken in ‘vreetgedrag’. Kijk maar eens om je heen, dan zie je mensen die honger hebben!

Bij welke sociale ruimte ligt jouw uitdaging en hoe kan je hier aan werken?

 

Arie Jan van de Wetering

(initiatiefnemer, schrijver)

Vier redenen waarom je gericht wil zijn op je buurt

In een samenleving die enorm individualistisch is, is het lastig te zien waarom het belangrijk is te investeren in je buurt (en je buren). De focus van veel mensen vandaag de dag ligt, mijn inziens, op werk, vrienden, sport/hobby en het kerngezin. Herken je dat? De afstand van deze ‘activiteiten’ is vaak groot. Werk is vaak buiten de stad. Vrienden wonen overal en nergens. Sport en hobby is ook niet naast de deur. Alleen het kerngezin is vlakbij, maar wordt vaak ook geleefd door school, werk en activiteiten. Je ziet al dat veel van het dagelijks leven zich niet in de buurt afspeelt. Maar waarom dan toch investeren in de buurt?

1. Het leven draait niet om werk, vrienden, sport/hobby en het kerngezin

Het leven draait wel om liefdevolle relaties tussen alle generaties. De hierboven genoemde ‘activiteiten’ hebben namelijk allemaal geen familiefocus en missen het grote geheel. Het komt nog maar weinig voor dat alle generaties uit een familie in één buurt wonen en samenleven. Dit in tegenstelling tot alle eeuwen hiervoor, waar men besefte dat het noodzakelijk is dichtbij elkaar te wonen. De grote sociale armoede van eenzaamheid en depressiviteit is onder andere hieraan te wijten.  In alle buurten zitten ouderen (maar ook jongeren) weg te kwijnen!

2. De buurt is waar je woont. En waar je woont ben je jezelf.

Net als in een huwelijk kan je daar waar je veel bent alleen maar jezelf zijn. Je kunt als je zo dicht bij elkaar leeft geen masker dragen. En daar waar mensen zichzelf zijn is (1) meer plezier én (2) meer conflict. Want mensen maken simpelweg fouten. In de buurt, in contact met buren, kan je indien je echt investeert in mensen, ook alleen maar jezelf zijn. En dat is belangrijk in het leven: jezelf zijn. Als je jezelf bent, kan je fouten maken en kan je groeien. Groeien als persoon, met al die verschillende mensen om je heen.

3. De buurt is jouw grote familie

Een samenleving is opgebouwd uit individuen, relaties/huwelijken, gezinnen, families en communities. Deze laatste is een soort grote familie. Wij zijn vandaag de dag enorm gericht op het individu in onze samenleving, wat ten koste is gegaan van de familie en het community-zijn. Wat betekent het immers om familie te zijn? En wat doe je dan met elkaar?

Er zijn allerlei families: verenigingen, clubs, kerken, werk. Deze zijn vaak onnatuurlijk ontstaan. Jouw biologische familie daarentegen ontstaat natuurlijk en is daarmee ‘goddelijk’ te noemen. Je kunt in die zin niet kiezen voor een ander, want je kunt niet kiezen wie je ouders, broers, neven, oma en buren worden. Als mensen uit een familie voor elkaar kiezen en dichtbij elkaar blijven, kan er natuurlijke familiaire groei ontstaan. Huwen familieleden dan met elkaar? Natuurlijk niet. Je zoekt met elkaar welke familie jouw familie goed aanvult. Veel mensen trouwen uiteindelijk met iemand die bij hun familiecultuur past. Is dat bij jou ook het geval?

De buurt waar je woont is ook zoiets natuurlijks. Veel mensen wonen al heel wat jaren in dezelfde buurt en hebben zich verbonden aan een buurt. Hoe mooi zou het zijn als families gezamenlijk in een buurt wonen en daar samenwerken aan een mooiere samenleving. Je zou het bijna het doel van een kerk kunnen noemen.

4. Het maakt het zo veel gemakkelijker en leuker

Afstanden afleggen. Alleen mensen die van autorijden houden, doen het graag. Waarom houden we de boel niet dichtbij huis? Wat zou er gebeuren als we er alles aan zouden doen dichtbij huis te werken, te recreëren en we ons zouden focussen op de het grote geheel van de buurt? Het zou contact veel makkelijker maken en er is veel meer tijd over om een goede tijd met elkaar door te brengen. Hoeveel makkelijker is het om een bak koffie te drinken bij de buren dan bij iemand uit een andere wijk of stad? Dat is logisch! Hoeveel makkelijker is het om samen te werken aan een mooiere en betere leefomgeving als je elkaar automatisch spreekt ‘s avonds of in het weekend op straat of tijdens een borrel dan tijdens een geplande vergadering met mensen die van hot naar her rennen om alle activiteiten te kunnen blijven doen? Ja, focus op de buurt maakt veel makkelijker en leuker!

Als je meer verbondenheid wil ervaren … dit is een mooie eerste stap.

De Engelse term voor verbondenheid is ‘connection’. Een connectie met mensen hebben. Wat is daar voor nodig?

De afstand verkleinen

Door allerlei technische ontwikkelingen kunnen we binnen 24 uur aan de andere kant van de wereld zijn, we kunnen nu op weg gaan en zijn met de auto binnen twee uur buiten Nederland. We kunnen binnen een seconde met iemand praten die 10.000 kilometer ver woont. We kunnen met de auto naar ons werk en kunnen makkelijk aan de andere kant van Nederland gaan wonen. En al die dingen doen we dan ook. Mogelijkheden die er honderd jaar geleden nog niet waren.

De schaduwzijde ervan is dat we verder weg van elkaar zijn komen te staan, fysiek. De afstand tussen familieleden, vrienden en collega’s is groter geworden met alle gevolgen van dien. Kijk maar eens naar de relatie tussen generaties en de eenzaamheid onder zowel oud als jong.

Naast fysieke afstand denk ik dat er ook sociale en geestelijke afstand bestaat. Sociale afstand is vriendschap, je hart en leven met elkaar delen. Geestelijke afstand is een gezamenlijk doel in het leven en teamwerk, eenheid. Deze drie afstanden, fysiek, sociaal en geestelijk zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Hoe dichterbij je bij elkaar woont, hoe meer kans je hebt om elkaar te omhelzen en steunen in bepaald werk. Dat is logisch.

Dus…

Als je meer verbondenheid wil ervaren, moet je de afstand verkleinen. Met wie? Dat mag je zelf weten. Met wie wil jij meer verbonden zijn? Als je dat weet, kan je de telefoon pakken of naar diegene toe gaan en een afspraak maken. De laatste vraag die je moet beantwoorden is wie er kookt. Jij? Die ander? Of een chefkok?

Eten moet je toch … doe het samen

Doei

Arie Jan

p.s. ik ben op de hoogte dat als je de afstand verkleint, de kans op confrontaties toeneemt. Confrontaties zijn soms nodig om elkaar beter te gaan begrijpen, blijkbaar deden we dat nog niet goed genoeg. Maar je hebt gelijk, het is niet makkelijk. Zet ‘m op!