Verbondenheid vraagt om keuzes
Het woord zelf zegt het al: verbondenheid draait om een verbond én een verbond is iets waar we heel bewust van moeten zijn. Een verbond is een keuze, gemaakt door of voor jou. Maar kennen wij vandaag nog wel verbonden?
‘Verbondje?’
Misschien wel het makkelijkste voorbeeld van een verbond komt uit onze kindertijd, waar we met verschillende spelletjes bewust partijen maakten, verbondjes sloten. Al was het soms maar voor korte duur, we waren ons toen al bewust dat je met meer vaak sterker staat dan alleen. Zelf denk ik aan de vele malen dat ik Risk speelde en die ene keer dat we een verbond sloten tussen Zuid en Noord Amerika. Ik brak het verbondje niet, maar pakte via Europa alsnog heel Noord-Amerika. Heel, zo’n verbondje…
Onder welk verbond leeft u nu?
Maar ook nu zijn verbonden nog buitengewoon realistisch. Neem bijvoorbeeld je werkcontract, een afspraak waarbij je je verbindt met een andere partij. Een ander verbond is de trouw die wordt beloofd als mensen trouwen. Wat is dit voor een verbond en wat staat er in de voorwaarden? Net als bij je werkcontract zijn de voorwaarden natuurlijk erg belangrijk om te lezen. Kinderen leven ook onder verbonden, namelijk die van hun ouders. Maar ook onder die van de grootouders én daarmee dus van de familie. Een familie bestaat eigenlijk ook gewoon uit logische verbanden die beklonken worden door wederzijdse afspraken. Andere verbonden zijn afspraken met school, met verenigingen, met teams, … . Allemaal plekken en organisaties waar we ons mee verbonden hebben.
Allemaal mensen/organisaties waar jij mee bent verbonden
Realiseren we ons deze verbondjes wel? En zijn we ons bewust van de wederzijdse afspraken en onze wensen in deze verbindingen? U bent dus verbonden!
De vraag is meer: met wie? En hoe verhouden jullie je tot elkaar? Dit is een keuze!
(In een vervolg ga ik in op de vraag waarom veel mensen zo weinig verbondenheid ervaren. Hebben zij misschien geen werk, partner, passie, vereniging, buurtteam, familie?)

Als afgestudeerd jongerenwerk vielen tijdens mijn afstuderen de oogkleppen af. Ik ging begrijpen dat als je jongeren wilt bereiken, je ook de andere generaties nodig hebt. Alle generaties. Zij komen op een natuurlijke manier samen in families. Daarnaast wonen ze vaak met elkaar in een buurt of wijk. Ik zet me in om hen te verbinden in community, dichtbij.