Het gat in onze samenleving

Het wordt me steeds duidelijker. De vraag waarom zoveel mensen eenzaam zijn, waarom veel mensen scheiden, waarom er zoveel depressieven zijn, waarom er zoveel smartphoneverslaafden zijn krijgt steeds meer antwoord. Er is namelijk een gat ontstaan in onze samenleving en dat gat moet gevuld worden. Helaas vullen we dat nu (te) vaak op met de verkeerde dingen. Ik leg het uit…

Het probleem van eenzaamheid

Wat is het probleem achter eenzaamheid? Dat is niet persé dat iemand alleen is. Veel mensen zijn eenzaam, terwijl ze buitengewoon veel mensen om zich heen hebben. Je kunt eenzaamheid vergelijken met honger. Honger in contact, in diepgaand contact. Dit contact is in een digitaal, individualistisch en ‘onbeperkt-contact’ tijdperk steeds lastiger. Talloos veel mensen hebben honger! Waar kan je goed eten?

U kent mijn slogan misschien wel: ‘eten moet je toch…doe het samen’. Met wie eten we vaak samen? Precies met de geliefden om ons heen. Steeds meer mensen eten altijd alleen. Dat is een symptoom van een samenleving in nood. We kunnen onze samenleving opdelen in verschillende sociale ruimten, verschillende groepsgroottes die allemaal een bepaalde ‘maaltijd’ met zich meebrengen. Vergelijk het met een vijf gangenmenu. Alle gangen samen, maken een verrukkelijk diner.

De vijf sociale ruimten

• Jijzelf – individuele ruimte
• 2-3 personen – intieme ruimte
• 6-12 personen – persoonlijke ruimte
• 20 – 70 personen – sociale ruimte
• 100+ – publieke ruimte

Deze vijf verschillende ruimten hebben hun eigen specifieke kracht en valkuil. De individuele ruimte is eigenlijk de relatie met jezelf, het houden van jezelf. We moeten goed voor onszelf zorgen en ons ontwikkelen. De intieme ruimte is de ruimte met je echtgeno(o)t(e) en je beste vrienden, maar ook die met je ouders. Dit zijn de sterkste banden en met hen kan je jouw diepste geheimen delen. De persoonlijke ruimte is de grootte van een ouderwets gezin, een kring. In deze groepsgrootte kan je ook nog heel persoonlijk zijn en is iedereen echt belangrijk. Het is ook de goede grootte om in te leren. De sociale ruimte is de uitgebreide familie grootte. ‘Je hoort er bij,’ is hier van belang. Je bent onderdeel van een groter geheel, met een groter doel in het leven. Deze groep is groot genoeg om te borgen en klein genoeg om te zorgen: de familie. De publieke ruimte is nog meer de ruimte dat je er bij hoort. Met veel mensen kan je veel doen.

We missen er (te) vaak een paar!

Door steeds grotere afstand tussen generaties, door echtscheidingen, door verkeerde prioriteiten en door steeds meer egoïsme hebben steeds meer mensen een gebrek aan één of meer van deze sociale ruimten. Vooral de sociale ruimte (20-70) is een groot gemis. Dit is de uitgebreide familie, die we in onze samenleving bijna niet meer kennen. Ik geloof dat we juist in deze grootte moeten investeren door te investeren in familiaire relaties, maar ook in relaties die vlakbij elkaar wonen, oftewel ‘buurten’. Als je teveel gangen overslaat, krijg je honger en dat ga je merken in ‘vreetgedrag’. Kijk maar eens om je heen, dan zie je mensen die honger hebben!

Bij welke sociale ruimte ligt jouw uitdaging en hoe kan je hier aan werken?

 

Arie Jan van de Wetering

(initiatiefnemer, schrijver)