Ik kijk om me heen (deel 1)
In een leeg klaslokaal sprak ik (Arie Jan) met de juf van één van mijn dochters. Een apart gezicht, zo’n leeg klasje in de wetenschap dat al de kinderen thuis zitten. We vroegen ons af hoe het zou zijn ná deze coronacrisis. Zou er daadwerkelijk iets veranderen óf zullen we gewoon weer doorgaan met de dingen die we voor de crisis ook al deden? Zij dacht het eerste, ik vrees het tweede. We gaan het meemaken.
Arnout, mede initiatiefnemer van GROEI, zegt dat hij deze tijd als een soort resetknop ervaart. We worden stilgezet. Er treden onverwachtse veranderingen op. Er ontstaat onrust of juist rust. Maar kunnen we ook daadwerkelijk even stoppen, even pas op de plaats maken? Velen van ons moeten naast hun dagelijkse werk ook voor de kinderen zorgen. En het huishouden, het gemis aan sociale contacten en het leegraken van ons to-do-lijstje komen er ook nog eens bij. Kunnen we even op pauze? Zoveel banen staan op de tocht, inkomen wordt gemist. Ik begrijp alle onrust wel, wie niet?
We zijn nu ruim vier weken onderweg. Hoe lang nog? Een gedragsverandering duurt zo’n zes á zeven weken, heb ik wel eens begrepen. Maar wat ga ik veranderen dan? Anderen moeten wel veranderen, ik toch niet. Anderen moeten minder gaan vliegen (en geen virus oppikken en ‘vervoeren’), minder vlees gaan eten, meer gaan sporten, meer gaan zorgen en beter voor hun familie, vrienden en buurten gaan zorgen. Maar ik? Waar moet ik dan in veranderen?
Zo gaat het toch vaak? Ik doe toch niets verkeerd…
Oké, laten we dan eerst eens samen de pauzeknop indrukken. Gewoon een tijdje bezinnen, wat zoveel betekent als de zin achter dingen zoeken. Waarom doen we wat we doen? Waarom doe ik wat ik doe?
Groei is een proces
Groei is een proces waar we voor kunnen kiezen. Om goed te kunnen groeien, hebben we de tijd nodig om na te denken over het leven, over ons leven. We mogen nadenken over ons werk, over onze omgang met familie en vrienden. We mogen bedenken hoe we willen samenleven met buren en collega’s. Groei heeft zo’n pauzeknop nodig. Stephen Covey schrijft het zo mooi. We hebben het allemaal nodig, iets dat ons in staat stelt om een pauze in te lassen, tussen wat er met ons gebeurt en onze respons daarop, zodat we onze eigen reactie kunnen kiezen. Is dat niet wat we nu in deze tijd nodig hebben? Pauze. Afstand nemen. Een moment stilstaan.
Stoppen en kijken!
Wat zou er gebeuren als ik er voor kies om vijf keer per dag te stoppen om op dat moment gewoon eens om me heen te kijken. Als ik dat nu doe, zie ik de auto van de buurman voor de deur staan. Waarschijnlijk werkt hij thuis. Waarschijnlijk zijn zijn vrouw en kinderen ook thuis. Schoolwerk aan het doen, huishouden. Meestal gaat de jongste eind van de middag een balletje trappen in de tuin.
Aan de andere kant van het huis zie ik de bloemetjes in de tuin staan, ligt het speelgoed van de kinderen overal en nergens in de tuin en hoor ik wat achtergrondgeluid, terwijl ze in de poort met een buurjongetje spelen.
Waarom deel ik dit, zou je kunnen denken. Omdat dit op het moment mijn ‘kleine wereldje’ is. En ik geniet ervan, als ik erover nadenk. Op hetzelfde moment denk ik aan mijn ouders, twee straten verderop. Hen zien en spreken we gelukkig nog wel. En op diezelfde manier schieten er nog meer mensen door mijn hoofd. Mensen die dichtbij me zijn, maar vaak ook zo ver weg. Jammer eigenlijk.
Ik heb even stilgestaan. Wat ga ik veranderen? Ik blijf dichterbij. Deze tijd van dichtbij blijven en afstand bewaren leert mij dat ik niet graag afstand bewaar en graag dichtbij kom. Tegelijk leer ik dat ik dit het liefst met de mensen doe die dichtbij me staan en zijn. Mensen die ik regelmatig kan zien en kan ontmoeten. Ja, dat ga ik doen. Ik blijf dichtbij en ga in mijn ‘kleine wereld’ veel kleine avonturen beleven met mijn vrouw, kinderen, familie en vrienden.
Wat zie jij als je stilstaat en om je heen kijkt? Wat zou je willen veranderen?
–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Dit is deel 1 in de serie Groeien in coronatijd geschreven door Arnout en Arie Jan. Initiatiefnemers van de workshop GROEI. Volgende week deel 2: “Dream on, Baby” Mocht je vragen of opmerkingen hebben, neem gerust contact met ons op. Een luisterend oor, geven we je graag. Voel je welkom!
Arie Jan (06 24 89 39 58) Arnout (06 48 82 98 17)

Als afgestudeerd jongerenwerk vielen tijdens mijn afstuderen de oogkleppen af. Ik ging begrijpen dat als je jongeren wilt bereiken, je ook de andere generaties nodig hebt. Alle generaties. Zij komen op een natuurlijke manier samen in families. Daarnaast wonen ze vaak met elkaar in een buurt of wijk. Ik zet me in om hen te verbinden in community, dichtbij.